Görsel sanatlarda insanın çevresinde gördüğü görselleri anlamlandırabilmesi, görsellerin kendilerine has dilini anlamasında yatar. Görsel düşünme içerisinde imgeleri barındırır. İmgelerin dışa yansıması ise biçimler aracılığıyla olur. İnsanların düşüncelerini görsel boyutta ifade etmesi -tıpkı gerçek hayatta kendini ifade ederken sözcükleri kullanması gibi- bu biçimleri doğru şekilde kullanmasında ve aynı şekilde algılamasında yatar. Bu çalışmada amaç, görsel okuryazarlığın temel öğelerini bir mesnet kabul ederek sinemacının kendi görüntü dilini yaratırken bu öğelerden nasıl ve ne şekilde faydalanacağını giriş bölümüne müteakip başlıklar üzerinden inceleyerek bir değerlendirme mahiyetinde açıklamaktır. İnceleme sinemacının iki boyutlu bir düzlem olan sinema perdesinde veya ekranda üçüncü boyutu yaratırken uyması gereken görsel dilin başlıca unsurlarının bir uygulama babında çekilen fotoğraflar üzerinden anlatılmasıyla oluşturulmuştur.

Anahtar Sözcükler: Görsel okuryazarlık, görüntü dili, sinematografi