Türkiye'de resim sanatının ilerleme ve gelişim sürecine bakıldığında; Cumhuriyet Dönemi ile birlikte oldukça büyük bir ivme kazandığı görülmekte, Cumhuriyet’in ilk yıllarında ise Avrupa'dan sanat eğitimi almış olarak dönen sanatçıların, yurda getirdiği modern sanat bilgisi ve uygulamaları ile oldukça değiştiği ve geliştiği fark edilmektedir. Türk sanatçıların Avrupa’da edindikleri deneyimlerle Türkiye’de öncülük ettikleri modern üsluplar; bazı sanatçılar tarafından Türk folklorunun öğeleriyle harmanlanarak beslenmiş ve Türk Resim Sanatı’nın modern üslubunun temellerini oluşturan yeni ifade biçimleri ile yorumlanmıştır. Tarama modeli kullanılarak hazırlanan bu çalışmanın amacı; yeni yorum biçimleriyle gelişmekte olan Çağdaş Türk Sanatı’nın oluşum sürecine büyük katkılar sağlayan sanatçı Maide Arel'in sanatsal gelişimini irdelemek ve eserlerini üslupsal özellikleri yönüyle yorumlamaktadır. 1907-1997 yılları arasında yaşamış olan sanatçı, figüre bağımlılığı ve gelenekseli modernize eden üslubuyla, öne çıkan isimlerdendir. 1930 yılında mezun olduğu Güzel Sanatlar Akademisi’ne devam ettiği zamanlarda Nazmi Ziya Güran, Hikmet Onat ve Mehmet Ruhi Arel'den resim dersleri almıştır. Eşi Şemsi Arel ile Paris'e gittiği dönemde Andre Lhote, Fernand Leger ve Jean Metzinger'in atölyelerinde kendini geliştirmiştir. Arel’in eserlerinde hocalarının üsluplarından etkiler de barındıran, geometrik mekan kurguları içerisinde desenlenmiş, soyutlanan figüratif ögeler yansıtan özgün yorumlar dikkat çekmektedir. 1930'lu yıllardan itibaren, sanat dünyasının içerisinde aktif bir rol alan Maide Arel'in, olgunluk dönemindeki üslubunu yansıtan eserlerin bir kısmının tarihine ulaşılamamakla birlikte, Anadolu kültürünü ustalıkla kişiselleştirdiği satıh etkisindeki boyamaları ve biçimleri çevreleyen kontur çizgileri, eserlerinde yarattığı betimsel özelliklerle çağdaşlarına kıyasla farklılık yaratmaktadır.

Anahtar Kelimeler: Maide Arel, Türk Kadın Sanatçılar, Geometrik Soyutlama, Figüratif Türk Resmi