İzlenimcilik 19.yüzyılın sonlarında Fransa’da ortaya çıkmıştır. İzlenimcilik terimi Claude Monet’in İzlenim, Gündoğumu (Impression, soleil levant) tablosundan gelir. Eğilim, sonrasında edebiyat, müzik, heykel ve tiyatro alanlarında gelişmiştir. Hızlı bir biçimde Fransa’dan tüm Avrupa ülkelerine yayılan izlenimcilik, Rus edebiyatında da kabul görmüştür. İzlenimciliğin etkisi en çok İnnokenti Fyodoroviç Annenski, Afanasiy Afanasiyeviç Fet, Andrey Belıy, Aleksandr Aleksandroviç Blok, Konstantin Dmitriyeviç Balmont, Anton Pavloviç Çehov ve Osip Emilyeviç Mandelştam’ın eserlerinde gözlemlenir. Rus şair ve yazarlar izlenimciliği dönemin hâkim olan akımı sembolizmle bağlantılı olarak yorumlarlar. Bununla birlikte izlenimciliğin öznellik, belirsizlik, loş ortam, renk-gölge ayırtıları, renk-ışık dalgalanmaları, ara renk kullanımı gibi unsurları belirgin bir şekilde eserlerine yansımaktadır. Çalışmada izlenimciliğin bir akım olarak ortaya çıkış süreci aktarılacak ve adı geçen Rus şair ve yazarlara ait izlenimci özellikler gösteren eserler incelenmeye çalışılacaktır.
Anahtar kelimeler: İzlenimcilik, 19. yüzyılın son çeyreği Rus edebiyatı, sembolizm
|