20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren sanat alanında gözlemlenen hızlı değişim, sanatçılar kendilerini daha özgür ve etkili ifade edebilmek adına farklı malzeme arayışlarına girmişlerdir. Bu bağlamda, geleneksel sanat malzemelerinin ötesine geçerek farklı materyalleri keşfetme sürecinde, kâğıdın hem iki hem de üç boyutlu sanatsal üretimlerde bir ifade aracı olarak benimsenmesini sağlamıştır. İlk olarak Picasso ve Braque’ın kolajları ile sanat pratiğine dahil edilen kâğıt malzeme, ilerleyen süreçte asamblaj ve heykel üretimlerinde sanatçılar tarafından çeşitli teknikler geliştirilerek üç boyutlu formlar oluşturma amacıyla değerlendirilmiştir. Bu süreçte, biçim, içerik ve uygulama olanakları nedeniyle kâğıt yaygınlık kazanarak, günümüzde de pek çok sanatçı tarafından sanat nesnesine dönüştürülen malzeme olma özelliğini sürdürmektedir. Ülkemizde de pek çok sanatçı kâğıt malzemeyi, kâğıdın olanaklarından yararlanarak sanatlarında ifade aracı olarak kullanmaktadır ancak üç boyutlu uygulamalar sınırlıdır. Evvelce pek çok malzemeyi heykellerinde denemiş olan Saim Gökhan Ercan, 2000’li yılların başında kâğıt malzemenin olanaklarını araştırarak, geliştirdiği özgün tekniklerle kişisel sanat anlayışına uygun kâğıt heykeller üretmeye yönelmiştir. Çalışmalarında malzemenin strüktürel ve estetik potansiyelini ön plana çıkaran sanatçı, kâğıdı yalnızca biçimsel bir unsur olarak değil aynı zamanda ifadeye yönelik deneysel bir araç olarak değerlendirmiştir. Bu çalışmanın amacı, sanat pratiğinde kâğıdın heykelsi bir malzeme olarak kullanımı ve Saim Gökhan Ercan’ın geliştirdiği teknikler çerçevesinde bu malzemenin sanatsal anlatım olanaklarını incelemektedir. Sonuç olarak sanatçının geliştirdiği teknikler, malzemenin hem biçimsel hem de kavramsal açıdan heykel sanatındaki potansiyelini genişletmiştir.
Anahtar Kelimeler: kâğıt, heykel, sanat, kâğıt hamuru, kolaj, asamblaj, origami