Rüzgâr, etkisini gösterdiği alanlardaki nesneleri harekete geçirerek yüzeyde dalgalanma etkisi, savrulma oluşturarak, durağanlığa etki eder. Duyusal karşılığının yanı sıra, “Rüzgâr nereye savurursa” deyiminin karşılığı olarak da adeta özgürlük simgesiyle eş değer niteliktedir. Rüzgarın yapısındaki hareketlilik, onu nesnelerin varlıklarına etki edebilmesini mümkün kılmıştır. Örneğin, üzeri örtülü bir nesnenin altından giren rüzgâr, onu havalandırır ve onun kabarmasına neden olur. Farklı oluşumlar üzerinde, farklı etkilerinden kaynaklı pek çok biçim oluşturan rüzgârın, çeşitli kültürlerde dinsel ve sembolik anlamları temsil ettiğine inanılır. İmgesel bir içeriğe sahip olan rüzgarın, bu yönüyle fotoğraf sanatına benzer çağrışımlar yapabileceği de düşünülebilir. Bilindiği üzere fotoğraf, nostaljik duyumsamaya yol açabilir. Örneğin, soğuktan üşümüş bir insanın fotoğrafik imgesine bakan bir izleyici, söz konusu fotoğraftan derinlemesine etkilenip ürperebilir. Bu bağlamda, herhangi bir yüzeye basılmış fotoğraf nesnellik açısından somuttur, buna karşılık temsil ettiği görüntüler duygusal, başka bir deyişle soyuttur. Seramik bünyeler de, inorganik yapıları itibariyle cansızdırlar, hareketi değil durağanlığı temsil ederler. Rüzgârdan etkilenmezler, ancak yüzeyde pseudo bir etkiyle izleyiciye onun esintisini hissettirebilirler. Sanatçının, böyle bir etkiyi seramiğin yüzeyinde vermesi, tıpkı fotoğraftaki gibi saptanmış bir “an” yakalanarak kalıcılaştırılır. Bu çalışmada sanatçı Jeanne Opgenhaffen’in seramik eserlerindeki rüzgâr imgesi, fenomenolojik yöntemle ele alınacak ve seramik sanatının da rüzgar imgesi bağlamında, fotoğraf sanatının temsil olanağına sahip olduğu fikrine ulaşılmaya çalışılacaktır.
Anahtar Kelimeler: Seramik, Fotoğraf, Rüzgâr, İmge, Jeanne Opgenhaffen