Doğa; kendini sürekli yenileyen ve değiştiren, canlı ve cansız maddelerden oluşmaktadır. Tasarım tarihi boyunca, dönemlerin değişen stil ve üslup özelliklerine uyumlandırılarak kullanılan, her dönem tasarımcılara ilham veren ve günümüzde halen tükenmemiş bir kaynak olarak doğayı görmekteyiz. Gözle görülebilen doğanın, klasik dönem sanatına ilham verdiği kadar, günümüz teknolojileri ile keşfedilen ve insan yaşamını da kapsayan mikro ve makro ölçeklerde tasarım alanlarına yansımaktadır. Dünyada gelişen toplumsal ve çevresel hareketlerden etkilenen sanatçılar 1960 sonrası doğaya öykünmüş, malzeme seçiminden, yarattıkları eserlere kadar yerleşik düşünce kalıplarına karşı koymuşlar sanat ve doğa ilişkisine değinmişlerdir. Doğada kendiliğinden oluşan doğal dokulanmalar tasarımcıları etkileyerek farklı tekstil malzeme ve yöntemleriyle birleşerek sanatsal tekstiller oluşturmaktadır. Bu çalışmada elde edilen kumaş yüzey görüntülerinin nasıl üretileceği sorunsalı ile yapı ve yapıyı oluşturacak malzemelerin birlikteliği ortaya konulacaktır. Bu araştırmanın amacı; deneyimsel yaratıcı bir süreç ile özgün tekstil yüzey tasarımları oluşturmaktır. Araştırmada, nitel araştırma yöntemlerinden alan taraması ve uygulamalı deneysel yöntemler kullanılmıştır. Rezerve boyama tekniklerinden batik tekniği, dokuma tekniği ve farklı kumaş manipülasyon yöntemleri kumaşa uygulanmıştır. Çalışmada, belirlenen tema doğrultusunda özellikle doğada kendiliğinden oluşan mantar ve pasın bilinir örneklerine yer verilmiş, yüzey etkileri ve doğal dokular öne çıkarılarak tekstil malzemelerinin getirdiği yeniliklerle üç adet tekstil yüzeyi oluşturularak, kumaş tasarımında özgün sonuçlara ulaşılmıştır. Bu çalışma kapsamında doğadan öykünerek, tekstil yüzey tasarımlarında, deneysellik sonucunda elde edilebilecek özgün yüzeylerin çeşitliliğine vurgu yapılmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Kumaş, batik, manipülasyon, sanat, doğa, yaratıcılık