Edouard Manet'nin "Olympia" adlı eseri, sanat tarihinin dönüm noktalarından biri olarak kabul edilmektedir. Klasik ve modern sanat arasında köprü kuran bu eser, geleneğin parçalanıp kayboluşunu ve belirsiz bir geleceği simgeleyen Olympia, Rönesans’tan beri süregelen kadın imajına ve idealize edilmiş güzellik anlayışına karşı çıkarak, Realizmden Empresyonizme geçiş sürecini yansıtmıştır. Tiziano'nun "Urbino Venüsü"nü modern bir bakış açısıyla yeniden yorumlayan Manet, “konu”yu da önemsizleştirerek sıradan bir bakış açısıyla erotizm ve cinsellik temalarını öne çıkarmıştır.
Bu çalışmada, Manet’nin “Olympia” adlı eseri üzerinden, Klasik sanat geleneğinin parçalanıp kayboluşu ile birlikte kadın bedeni üzerinden cinsiyet, cinsellik, ırk ve ötekileştirme gibi feminist söylemler ele alınmıştır. Olympia’yı yeniden yorumlayan Renee Cox, Yasumasa Morimura, Mel Ramos, Robert Morris, Agnes Thurnauer ve Katarzyna Kozyra’nın eserleri içerik analizi, göstergebilim ve yorumbilim (hermeneutik) yöntemleri kullanılarak analiz edilmiştir. Olympia’nın, postmodern dönemde "kendine mal etme" stratejisiyle, sanatçılar üzerinde derin etkiler bıraktığı, 19. yüzyılın toplumsal ve kültürel dinamiklerini yansıttığı ve kadın bedeninin temsili üzerinden feminist eleştirilere zemin hazırladığı görülmüştür.

Anahtar Kelimeler: Cinsiyet, Feminizm, Kendine Mal Etme, Olympia, Postmodernizm