Bu çalışmada Caspar David Friedrich’in seçilmiş eserleri üzerinden kavramsal bağlamda bir araştırma yapılmış olup, sanatçının kullandığı temel kavramlar üzerinden manzara resmi türüne kazandırdığı yeni yaklaşımlar tartışılmıştır. Sanatçının trajik hayat hikayesi göz önünde bulundurulduğunda, resimlerinde melankoli duygusunun etkisi hissedilmektedir. Romantik dönemin başlıca konularından biri olan “yüce” kavramı Friedrich’in tüm eserlerinde gözlenmektedir. Bu kavram, doğa-insan ilişkisi üzerinden ele alınmış, insanın doğa karşısındaki zayıflığı vurgulanmıştır. Resimlerde sıkça kullanılan rückenfigür (arkası dönük figür), izleyici ve manzara arasında bir özdeşlik kurulmasına destek olmaktadır. Bu kullanım şekli, izleyiciyi resmin içine dahil ederek manzarayı figürün gözünden izlemesine aracı olmaktadır. Friedrich, atmosferik manzaraları, gizemli sembolleri, yüce ve manevi olanla derin bir etkileşimi içeren eserleriyle Romantik sanatın öncü sanatçılarından biridir. Bu çalışma, Friedrich'in eserlerinin kavramsal temellerine dalarak, sanatının temsili aşarak derin felsefi ve duygusal anlamlarla kurduğu iletişimi araştırmaktadır.

Anahtar Kelimeler: Caspar David Friedrich, Romantizm, Yüce, Manzara