Bu makalede, sadece Schumann’ın hayatı ve birinci keman-piyano sonatının müzikal incelemesi yapılmamış olup aynı zamanda bestecinin müzikal kişiliği ile bunun, söz konusu esere yansıma koşulları da irdelenmiştir. Sanat yaşamına edebiyatla başlayan, Goethe, Shakespeare, Byron ve Jean Paul gibi önde gelen edebiyatçılardan çok etkilenen Schumann, ilk profesyonel anlamda piyano dersini yirmi yaşında almış ve sağ elini sakatlaması nedeniyle bestecilik çalışmalarına ağırlık verip zamanla olgunlaşarak, edebiyatla müziğin sentezini yapan büyük bir deha olarak ortaya çıkmıştır. Sonatın müzikal analizinde kullanılan yay ve parmak numaraları, bestecinin eseri yaratış koşulları düşünülerek eserdeki tutku, heyecan ve trajik ifadeler göz önüne alınarak oluşturulmuştur. Bunların tümü, araştırmacının özgün parmak numaraları ve yaylarıdır. Büyük besteci, kısa yaşamının hiçbir döneminde popüler olma sevdasına kapılmamış, Brahms, Chopin ve Mendelssohn dahil birçok genç bestecinin tanınmasına vesile olmuş, kötü müziği çekinmeden eleştirmiş ve tüm eserlerinde ruhundaki fırtınalar ve karmaşık duyguları en iyi şekilde yansıtarak romantik döneme büyük yenilikler ve katkılar sağlamıştır. Tüm müzik tarihinde böylesine ileri müzik ve edebiyat bilgisini eserlerine bu denli başarılı ve çarpıcı bir şekilde yansıtabilen birkaç besteciden biridir Robert Schumann. Makale konusu olan eser ise, anlatılan tüm özelliklere örnek olabilecek en güzel yapıtlarının başında gelmektedir.
Anahtar Kelimeler: Duygusal Anlatım, Robert Schumann, Keman-Piyano Sonatı, Romantizm