Sanat tarihini içeren pek çok kaynakta insanın doğa kaynaklı olan ilk sanatsal eyleminin mağara duvarlarına çizdiği resimler olduğu belirtilmektedir. Bu resimlerin ve sonraki çağlarda üretilen çok sayıda sanat eserinin çıkış noktasını; Yunan filozofları taklit (mimesis) kuramıyla açıklamaktadır. İnsanın doğaya karşı olan tutum ve yaklaşımları içinde bulunduğumuz yüzyıla değin oluşan tarihsel süreçte olumlu ve olumsuz yönden değişkenlik göstermiştir. Bu değişkenlik, toplumların yaşayışlarını yansıtan sanatçıların üretimlerine de yansımaktadır. Sanatsal yaratım sürecinde; doğa imgesi, bireylerin sezgi, algı, kültürel psikolojik ve düşünsel etmenlerin harmanlanmasıyla plastik yapılara dönüşmektedir. Doğa; gezegenimizdeki farklı ekosistemleri ile sanatçıların imgesel dünyalarına kaynaklık etmektedir. Bu ekosistemlerden biri olan sualtı yaşamı ve oluşumları iki kategoride sınıflandırılabilir: İlk kategoride sualtında yaşayan canlılar olan fauna ve floralar, bir diğeri ise sualtındaki jeolojik oluşumlardır. Sualtı doğası; kendine özgü biyolojik ve jeolojik çeşitliliğinin yanı sıra her an gözle görülmeyen gizemli dünyası ile diğer sanat disiplinleri ile birlikte günümüz çağdaş seramik sanatının da popüler ifade alanlarından biri olmuştur. Makale kapsamında yer verilen seramik sanatçılarının sualtı doğası çıkışlı sanatsal üretimleri; konuya ilişkin kavramsal, düşünsel ve biçimsel yaklaşımları, eserlerin teknik yapılandırma süreçleri ile değerlendirilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Seramik, Sualtı, Doğa, Sanat, Çağdaş