18. yüzyıl Avrupa’nın toplumsal olarak evrimleştiği bir dönemdir. Bu değişime etki etmiş olan, Aydınlanma, Fransız Devrimi ve Endüstri Devrimleri üç büyük toplumsal olgudur. Bu toplumsal olguların içinde William Turner, romantik peyzaj resminin en önemli sanatçılarından biri olarak kabul edilir. Bu ortamda İngiliz sanat kurumlarının da gelenekçi ve modernist çatışması içinde olduğu görülmektedir. Bu mücadelenin içerisinde Turner, romantik sanat anlayışının tüm resimsel enstrümanlarını kullanarak yeni görme biçimleri geliştirmiştir. Turner’ın son döneminde geliştirdiği yeni görme ve ifade biçimiyle yaptığı peyzaj resimleri zamanın eleştirmenleri ve toplum tarafından anlaşılamamış ve dalga konusu olmuştur. Turner’ın estetiği ile modernist soyutlama arasındaki bağ ancak 1960’ların ortalarında New York Modern Sanat Müzesindeki bir seride kurulabilmiştir. Turner’ın sanatsal estetiği izlenimcilik, dışavurumculuk, soyut sanat ve sanatın mevcut durumunu sorgulayan, toplumsal sorunlara duyarlı sanatçıları şekillendiren avangart akımıda öncelemiştir. Çağımız sanat anlayışını iki yüzyıl önce yakalamış olan bu sanatçı modern sanatın kilit isimlerinden biri konumundadır. Bu çalışmada William Turner’ın yüce estetiği ile yapmış olduğu seçilmiş son dönem eserleri incelenmiştir. İncelemenin yöntemi göstergebilim evreninde kimi veriler kullanılarak ve poetika yöntemi ile karşıtlıklar, benzerlikler ve farklılıklar üzerine yoğunlaşarak gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın amacı; seçilmiş eserler üzerinden, William Turner’ın peyzaj resimlerinin biçemsel bakımdan ortak yanları ve farklılıkları olduğu kadar özgünlüklerini ve ayırıcı özelliklerini ortaya çıkarmaktır.
Anahtar Kelimeler: Romantizm, Yüce, Peyzaj, William Turner, Poetika