İlkel toplumlardan bugüne sanatta sadeleştirme ve yalınlaştırma kaygısının var olduğu bilinmektedir. 19. yüzyılın ikinci yarısından başlayıp günümüze kadar devam eden modernleşme sürecinde soyutlamanın bilinçli olarak tercih edilmesi ve imgelerin mekân içerisinde farklı farklı yorumlanmaya başlanmış olması, sanatta geleneksel algının kırılmasına neden olmuştur. Çağdaş Türk resim sanatında geleneksel mekân algısının yerini soyut mekânların alması bu çalışmanın konusunu oluşturmaktadır. Araştırmanın amacı; soyut resmin başlangıcı ve gelişimi, mekân kavramının kullanım şekilleri, Çağdaş Türk resim sanatında soyutlama ve mekânın ilişkili olduğu durumları analiz etmek, açıklık getirmek ve resim sanatının bugün geldiği noktaya ışık tutmaktır. İnceleme; Türk sanatçıların mekânı ele alış biçimleri ve mekânı ne ölçüde kullandığı alt problemleri çerçevesinde ele alınmıştır. Söz konusu makale, Çağdaş Türk resminde Adnan Çoker, Adnan Turanî, Devrim Erbil, Hasan Pekmezci ve Zafer Gençaydın’a ait eserlerden mekâna ait soyut etkilerin görüldüğü örneklerle sınırlandırılmıştır. Genel tarama modelinin esas alındığı araştırmada, nitel araştırma yöntem ve teknikleri kullanılmıştır.

Anahtar kelimeler: Mekân, resim, soyut, soyutlama, soyut sanat