Mimarlık en genel anlamıyla mekânın sınırlandırılarak, işlevsel hale getirilmesi olarak anlam bulur. Bununla birlikte, heykel sanatı Antikite’den bu yana tikel varlığını sürdürürken, aynı zamanda pek çok dönem içerisinde mimariye eklemlenmiştir. Alanı belirsizleşen durumları ile mimari ile heykel sınırlarının eridiği görülmektedir. Modernite, gerek mimari gerekse heykel disiplinlerinin sarsıcı değişimlerinin yaşandığı, tanımlarının çoğaldığı ve birbirlerinin sorunsal alanlarına girdiği bir dizi sarsıcı yeniliği beraberinde getirmiştir. Çalışma temel anlayışları yüzyıllardır etkileşim içerisinde bulunan heykel ve himarlığın esasına ilişkin sorunsallaa değinmektedir. Bununla birlikte, bu çalışma her iki disiplinin kendi sorunlarını bir diğer disiplinin alanına girerek çözümlediği yeni paradigmaları incelemektedir.
Anahtar Kelimeler: heykel, mimarlık, kütle, mekân, Modern
|