Adına sanat dediğimiz karmaşık, katmanlı sosyolojik birikimin, çok derin kültürel kalıtlar yoluyla aktarıldığı düşüncesi araştırmacıları, dönemsel değerlendirmelere ulaşmada toplumsal izleri sürmeye odaklamıştır. Ancak bütüne bakıldığında farklı kıtalarda, ulusal/etnik köklerin ve görme biçimlerinin varlığı muazzam bir oluşumu ifade etmeyi zorlaştırsa da, sanatın halihazır durumuna bakarak apayrı kalıtlardaki ortak yaratı algısını tanımlamamıza olanak vermektedir. Türk resim sanatının da 1980’lere geliş sürecinde ve sonrasındaki aşamalar, oluşmakta olan yeni bir dönemin başlangıcını işaret etmektedir. Türk sanatının kaynakları yüzyılları aşan bir sentezle 1950’ler ve devamı boyunca kendi değerlerini temsil etmiş, evrensel değerleri yakalama yolunda bir gelişim çizgisine ulaşmıştır. Bunun yanında 1980’lerin siyasi ve ekonomik durumsallarının, kültürel değişimleri doğrudan ya da dolaylı bireysellik ile sonuçlanan bir dönüşüme uğrattığı da görülmüştür.
Çalışmada, konunun odağındaki Sanat Tanımı Topluluğu (STT) örneği ile, Türk sanatındaki kavramsal açılım ve farklı söylemleri varsıllaştırması yönüyle bireyselliğin topluluk bazında sivrildiği bir yaklaşım olarak inisiyatiflerin de önemine değinilecek, politik bir dil ile değişen sanatı nasıl bağladıkları üzerine bir değerlendirme yapılacaktır. Ayrıca bulgular çerçevesinde saptanan yaratıların sanat-metin sınırlarında dolaşan kavramsal söylemler ile olan pratiklerine odaklanılarak, Gülsün Karamustafa’nın işlerinde nasıl bir bağlama dayandırıldığı üzerine değerlendirmeler yapılacaktır.
Anahtar Kelimeler: Sanat Tanımı Topluluğu, İnisiyatif, Gülsün Karamustafa, 1980’ler Türk Sanatı