Modernizmin yüksek sanat tanımının kırılmasına neden olan Duchamp’ın hazır nesne kavramı, sanatçıların ifade araçlarının değişmesine sebep olmuştur. Duchamp’ın hazır nesneye verdiği değer, ardılları tarafından yapıtın ana formu olarak işlenip sanatın önemli bir kaidesi olarak yerini bulmuştur. Bir kullanım nesnesi olan yatak, sanatçıların öznel anlam olanakları çerçevesinde ele alınmıştır. Bu malzemenin özgünlüğü sanatçılara üzerinde oynayabileceği yeni bir alan açılmasına da sebep olmuştur. Böylece Çağdaş sanatta bir mekan, bir direniş ölçeği, bellek ve otoportre gibi temsillerle ifade edilegelmiştir. Bu makalede amaç sıradan bir nesne olan yatağın sanatın yeni bir formuna dönüştüğüne tanıklık etmektir. Bununla birlikte sanatçıların aynı nesneyi ele alışlarında ki farklılıkları ve benzerlikleri yüzeye çıkarmaktır. Böylece aynı hazır nesneyi kullanan sanatçıların ifadeleriyle evrilen bir nesnenin yorumlamaları ortaya koyulmuştur. Sanatçının bireysel deneyimlerine ait bir gözlemin neticeleri olarak yatak imgesinin zihnin somutlanması bağlamında görsel bir dilin aracı olabileceği görülmüştür. Sonuç olarak hayatın ritmine ait gerçekçi bir nesnenin sanatın elemanları arasına dahil olması günümüz sanatına katkı sağlamıştır.
Anahtar Kelimeler: Hazır Nesne, Metafor, Yatak, Duchamp