İdil Sanat ve Dil Dergisi
www.idildergisi.com
Cilt 8, Sayı 54  Şubat 2019  (ISSN: 2146-9903, E-ISSN: 2147-3056)
Haldun İLKDOĞAN

NO Makale Adı
1550745740 DİSTOPYA VE NEOKLASİK MİMARİ İLİŞKİSİNİ “YEDİNCİ HAYAT” FİLMİNDEN OKUMAK

Neoklasik mimari, Antik Roma mimarisinin özellikleri üzerinde temellenerek zamanla zenginlik, güç ve kaçınılmaz olarak otorite kavramlarının mekânsal göstergelerine dönüşmüştür. Bu noktada özellikle ideoloji ve toplum yönetimine dayalı distopya filmlerinin mekânlarını biçimlemdirmektedir. Bu çalışmanın amacı, distopya kavramı ve neoklasik mimari arasındaki ilişkinin içeriğinin irdelenmesidir. Bu irdelemenin çalışma nesnesi 2017 yılı Fransa, Belçika, İngiltere ve ABD ortak yapımı “Yedinci Hayat (What Happened to Monday)” filmi olarak belirlenmiştir. Film, güçlü bir mimari ifadeye sahip olması ve mekânsal kurgusu üzerinden distopya ile neoklasik mimari arasındaki ilişkinin net olarak okunabilmesi nedeniyle seçilmiştir. Bu bağlamda çalışmada öncelikle distopya kavramı ve ardından neoklasik mimarinin ortaya çıkışı ve temsiliyet tavrı açıklanmaktadır. Bu açıklamaların ışığında distopya ve neoklasik mimari ilişkisi “Yedinci Hayat” filmi üzerinden irdelenmektedir. Mimarlık, kentsel mekânda güçlü bir temsil ifadesine sahiptir. Dolayısıyla sinematografik anlatımda seçilen mekânların mimari üslupları hikâyenin bağlamını güçlendirecek şekilde belirlenmelidir.