Batılı anlayışta Türk Heykel Sanatının varlığından ancak Sanâyi-i Nefîse Mektebi ile birlikte söz edilebilirken, Batı dünyasında heykelin varlığı sanat ve zanaat ekseni altında antikiteden bu yana çeşitlenerek sürmüştür. Görece kısa bir zaman içerisinde akademik bir geleneğin oluşup köklenmesinde, öncü bir rol oynayan Sanâyi-i Nefîse Mektebi, Cumhuriyet Dönemi’nin reformları ile birlikte Güzel Sanatlar Akademisine dönüşmüştür. Kısa süre içerisinde yurtdışına bursiyer olarak gönderilmiş akademi öğrencilerinin yanı sıra Akademi heykel bölümünün bugünkü eğitim anlayışının temelini oluşturan Rudolf Belling, hem Türkiye’deki heykel eğitimine hem de Türk anıt geleneğinin oluşmasında büyük katkılar sağlayan unsurlar olarak karşımıza çıkmaktadır. Rudolf Belling’in öğrencisi olan ve Cumhuriyet döneminin eğitim devrimleri içerisinde Avrupa’ya gönderilmiş olan Hüseyin Gezer, uzun yıllar sürdürdüğü Akademi heykel bölüm hocalığı ile Türk heykel geleneğin oluşmasında önemli ve ünik bir role sahiptir. Bu çalışma Hüseyin Gezer’in sanatsal üretimlerinden çok, hocası olduğu ilk dönem öğrencilerinin arasında bir birinden farklı üslup ve malzeme seçkileri ile üretim göstermiş olan, Çağdaş Türk heykel sanatının önemli sanatçılarının seçkisinden oluşan bir dönem okuması sunmak üzere araştırılmıştır. Gerçekleştirilen röpörtaj ve incelemelerde, Hüseyin Gezer’in öğrencileri için bir rol model olmanın çok ötesinde, her bir sanatçının kendine özgü bir form dili peşinde çalışması ve aynı zamanda oluşturulan seçki içerisindeki sanatçıların çoğunluğunun akademisyen olması, üzerinden Hüseyin Gezer’in Türk heykel sanatındaki etkileri dolaylı olarak ortaya koyulmaktadır.
Anahtar Kelimeler: : Rudol Belling, Hüseyin Gezer, Heykel Eğitimi