20. yüzyıl Türk müzik tarihinde hem bestekârlığı hem de keman icracılığı bakımından önemli bir yeri olan Sadi Işılay (1899-1969), icra tavrı ile kendinden sonraki keman icracılarını etkileyerek ekol olmuştur. Dönemin diğer keman üstatlarından makam anlayışı ve keman icrasında kullanmış olduğu teknikler açısından farklılık göstermektedir. Bu araştırmada, Sadi Işılay’ın saz eseri icrasındaki tavır özellikleri tespit edilerek söz konusu farklılığın ortaya konulması amaçlanmaktadır. Bu doğrultuda, araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Sadi Işılay’ın icra etmiş olduğu saz eserlerden Nikolaki’nin Müstear peşrevi ve İrtical Dede’nin Müstear saz semaisi araştırmanın örneklemini oluşturmaktadır. İki eser Sadi Işılay’ın icra etmiş olduğu biçimi ile notaya alınarak TRT repertuvarındaki nüsha ile karşılaştırılmıştır. Sadi Işılay’ın icra özellikleri süsleme teknikleri, ilave notalar, tartım değişiklikleri, yay teknikleri ve müzikal ifade unsurları basamakları doğrultusunda tahlil edilmiştir. Sadi Işılay’ın icrasında en fazla çarpma süsleme tekniğini ve legato yay tekniğini kullanmış olduğu tespit edilmiştir. Buna göre, Türk müziği icrası için büyük öneme sahip tavır kazanımının gerçekleştirilebilmesi için icracılar tarafından Sadi Işılay’ın sıklıkla dinlenilmesi önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler: Türk Müziği, Sadi Işılay, Keman, İcra Tahlili