Suite bergamasque, 20. Yüzyılın en önemli bestecilerinden olan Claude Debussy'nin en ünlü piyano eserlerinden biridir. Eser, yaklaşık olarak 1890 yılında bestelenmeye başlanmış olup 1891 yılında bir ilk versiyonu yayınlanmıştır. Ancak besteci, 1905 yılına kadar üzerinde çalışarak düzenlemeler yapmış ve Prélude, Menuet, Clair de Lune ve Passepied adlı dört bölümden oluşan nihai formuyla 15 yıl sonra, 1905 yılında yayınlanmıştır. Bestelendiği dönemlerde olağandışı ve ticari açıdan daha az ilgi çekici bulunan eser, günümüzde en büyük piyanistlerin dahi repertuarlarında bulunan, kayıtlarının yapıldığı ve konser programlarında hem icracılar hem dinleyici tarafından çokça tercih edilen bir yapıttır. Özellikle eserin 3. bölümü olan Clair de Lune, Claude Debussy'nin en ünlü piyano eserlerinden ve tüm zamanların en ünlü müzikal temalarından biri haline gelmiştir. Geniş bir dinleyici kitlesi tarafından kabul görmesiyle birlikte, farklı enstrumanlar ve topluluklar için düzenlemeleri yapılmıştır. Bu araştırmada, Claude Debussy'nin piyano müziğine getirdiği yenilikler, Suite Bergamasque eserinin bestelenme süreci, dört bölümünün detaylı analizi, ve esere ilham veren diğer sanatsal alanların incelenmesi hedeflenmiştir. Ayrıca müziği, şiir ve sanat arasındaki bağlantıların genel olarak Debussy üzerindeki etkileri üzerine çalışılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Debussy, Empresyonizm, Suite Bergamasque, Piyano, Müzik