Sanat tarihi boyunca, kadın bedeninin tasviri, sanat eserlerinde dönemin toplumsal değerlerini ve inançlarını yansıtan en önemli konulardan biri olmuştur. Antik çağlardan günümüze kadar, sanatçılar kadın bedenini farklı yorumlarla resmetmiştir. İlk dönem sanat eserlerinde, kadın figürü genellikle Ana Tanrıça olarak tasvir edilmiştir. Bu eserlerdeki kadın figürleri, doğurganlığı sembolize eden, bereketin kaynağı ve doğanın koruyucusu gibi anlamlar taşıyan bir görünüme sahiptir. Öyle ki Paleolitik dönem avcı-toplayıcılarının kadın figürünü nasıl algıladıklarına dair ipuçları, taşınabilir sanat eserlerinde bulunabilir. Örneğin, M.Ö. 20.000 yılına tarihlenen Willendorf Kadını veya Willendorf Venüs'ü olarak bilinen figür, doğurganlık ve sağlık sembolü olarak yorumlanabileceği gibi, bereketi temsil eden bir figür olarak da düşünülebilir. Antik dönemde kadın figürleri idealize edilmiş bir güzelliğe sahipken, Rönesans döneminde daha gerçekçi bir şekilde resmedilmiştir. 19. yüzyılda kadın figürleri romantik bir tarzda betimlenmiştir. Günümüzde ise, kadın bedeni sanatta hala önemli bir yer tutmaktadır. Bu araştırma, kadınların sanat dünyasındaki temsilini odak noktasına alarak, kadın imgesinin sanat tarihinde nasıl değiştiğini ve sanat eserlerindeki dönüşümü analiz etmektedir. Çalışma, farklı dönemlerde kadın bedeninin tasvirlerine ve Batı sanat tarihinde önemli ressamlardan örnekler sunmaktadır. Nitel araştırma yöntemi kullanarak, literatür taramasını da içermektedir.
Anahtar Kelimeler: Sanat tarihi, kadın, imge, batı sanatı, kadın bedeni