İnsanın doğada var olma serüveni evrim teorisinden, sanat ve mimarlık gibi kültürel etkinliklere kadar uzanan oldukça kapsamlı ve karmaşık bir süreçtir. Paleolitik çağ döneminde hayatta kalma amacıyla; avlanma, yiyecek toplama ve barınaklar inşa etme eylemleri ile başlayan bu deneysel yolculuk, ortaya çıkan problemler neticesinde ilkel alet tasarımlarının da gelişimini sağlamıştır. Özellikle Holosen çağ ve üst Paleolitik dönemden itibaren; taş, kemik, kil ve diğer malzeme kullanımı ile başlayan tasarım evrimi sonrasında resim, heykel gibi üretimlere de yansımıştır. İnsanların doğayı taklit etmesinin nedeni; doğadaki renkleri, geometriyi ve hareket yeteneğini anlamaya çalışırken, tasarımı işlevsel ve estetik açıdan güzel olan şeylere dönüştürme isteğidir. Bu bağlamda, insanın kendinden başka ve tür açısından kendine en yakın hayvan iskeletlerinin form ve işlevi ile kurduğu bağ; gözlem, merak ve deneysellik kesişiminde halen güncel tasarım ihtiyaçlarını karşılamaktadır. Doğanın ve evrenin sırlarını keşfetmek, teknolojiyi geliştirmek ve dünyanın geleceğini şekillendirmek için yapılan tüm üretimler sayesinde bugün insanlar; farklı kültürler, diller ve geleneklerle bir arada modern dünyada yaşayabilmektedirler. İnsanın doğadan ilham alma ihtiyacını ve yeteneğini anlayabilmek için, tarihsel süreç içerisinde ilkel medeniyetler ve medeni kabul edilen kültürlerin; tıp, sanat ve mimarlık alanlarında hayvan form ve iskeleti ile benzerlik gösteren, ürünlerini incelemek yol gösterici olacaktır. Günümüzde modern mimarların projelerinde, yapı tasarımı ve strüktürünü; biyomimetik felsefe ile hayvan iskeleti üzerinden, geometri ve işleve nasıl dönüştürdükleri bu nedenle çalışma kapsamında değerlendirilmiş başlıca konular arasındadır.
Anahtar Kelimeler: Biyomimetik, Biyomimikri, Mimarlık, Hayvan İskeleti, Yapı Teknolojisi, Yapı Malzemesi, Organik Mimari