Metin ve çizimin birleşimi olan çizgi roman sanatının kökeni mağara resimlerine dayanırken, modern anlamıyla basılı bir eser olan çizgi romanın tarihçesi matbaa tarihiyle paralel seyreder. Çizgi roman, günümüzde bir sanat biçimi olarak kendisine saygın bir yer edinmiştir. Senaryo ve görselin kaynaştığı bir branş olarak çizgi romanda çizim üslubu, seçiminde ve kullanımında dikkat edilmesi gereken bir konudur. Doğru seçilmiş bir çizerin, dolayısıyla üslubun, çizgi romanın kalitesini artırdığı, senaryo ile uyumu yakaladığı ve uyumun da ötesine geçerek kendi başına bir hikâye elementi haline geldiği gözlemlenir. 1980’lerden itibaren Amerikan çizgi romanında ortaya çıkan “İngiliz İstilası” ekolü ile edebi açıdan derinlikli hem metin hem çizim bağlamında sanatsal niteliğe sahip eserler ortaya çıkar. Bu dönemin öne çıkan yazarlarından Alan Moore’un, çizer Kevin O’Neill ile birlikte ürettiği The League of Extraordinary Gentlemen çizgi romanı, anlatı ve çizim üslubu arasındaki ilişkinin eşine zor rastlanır seviyede olması bakımından önemli bir örnek teşkil etmektedir. O’Neill’ın geniş bir hissiyat skalasına sahip olan çizim üslubunun metin ile uyumu örnek sayfa ve panel çözümlemeleri ile incelenmiş ve elde edilen bulgular, literatür taraması sonucu elde edilen bilgiler ışığında yorumlanarak çizgi romanda çizim üslubunun nasıl ve ne şekilde bir anlatım aracı haline geldiği konusu sonuçlandırılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Çizgi Roman, Çizim Üslubu, Alan Moore, Kevin O’Neill, Olağanüstü Beyefendiler Cemiyeti