Yünün çeşitli yollarla sıkıştırılmasıyla yapılmış, çok kalın, dokunmadan oluşturulmuş bir tür kaba çözgüsüz kumaş olarak tanımlanan keçe, ilk çağlarda insanların doğa koşullarına karşı koymak amacıyla, örtünme ve barınma ihtiyaçlarıyla ortaya çıkmıştır. Göçebe Türk toplulukları hem kullandıkları eşyaları hem de süsleyici unsurları tamamıyla yetiştirdikleri hayvanların yünlerinden meydana getirmişlerdir. Yün, kendileri için gerekli olan her şeyi yapmalarına imkân vermiştir Keçe, Orta Asya’ya özgü gelişme göstermiş ve en eski örneklerini burada ortaya koymuştur. Çinlilerin “keçe diyarı” adını verdikleri bu bölgelerden IX. yüzyıldan itibaren batıya yönelen Türk boyları, keçe sanatını da birlikte getirmişler, Anadolu ve İran yaylalarını içine alarak batıda Balkanlardan Moğolistan’ın doğu sınırlarına kadar binlerce kilometreye yayılan bir alanda bu sanatın devamını sağlamışlardır.

Keçecilik, Konya il merkezinde geçmişten bugüne yaşamını sürdüren, geleneksel yolla gelişen bir el sanatı türüdür. Konya Keçeciliği geçmişten bugüne, “usta-çırak” ilişkisi ya da “babadan oğula” meslek bırakma geleneğinin sürdürülmesi ile taşınmıştır. Bu makalede Konya müzelerinde ve depolarında bulunan keçe ürünlerin belgelenmesi amaçlanmıştır.
Anahtar Kelimeler; Konya, yün, keçe, ürün, müze