Sanat yapıtları dünyaya ait belli bir bilincin, görsel dönüşümleri, görsel iletenleridir. Sanat yapıtının anlam üretme ve iletme özelliği doğal dilden (gündelik dil) bağımsız bir biçimde gerçekleşmez. Bir gösterge olan sanat yapıtının anlamı, kavramsal yönü her zaman dille bağlantılıdır. Sanat yapıtının dille olan bağlantısı sadece sanat yapıtının gösterilen (anlam) boyutu ile sınırlı değildir. Dilsel bir gösteren olan yazı da resim sanatında geçmişten günümüze farklı amaçlar ve şekillerde kullanılmaktadır. Dilsel bir gösteren olan yazı, 1960 sonrası güncel sanat pratiklerinde çeşitli biçimlerde, farklı amaçlarla yapıtlara dâhil olmuştur. 1960 sonrası sanat pratiklerinde dilsel göstergeler, görsel göstergelerden daha önemli olmaya başlamıştır. Sanatçılar üretimlerinde alternatif sanat malzemeleri kullanırken, kavramsal sanatçılar Ludwig Wittgenstein, Ferdinand de Saussure ve Roland Barthes gibi dilbilimcilerin ve göstergebilimcilerin kuramlarından etkilenmektedirler. Yapıtlarıyla düşünsel, dolayısıyla biçimsel bağlantılar kurmaktadırlar. Yapıtların maddi yönü olan biçimsel özelliklerinde ve yapıtların ortaya çıkarılması sürecinde etki eden düşünsel ve anlamsal temelde dille, dilbilimle ilgili sorgulamalar artmıştır. Sanat yapıtları ve dil arasındaki bağlantıların boyut değiştirdiği sanat pratiklerinin etkileri de yoğun bir biçimde hissedilmeye başlamıştır. Bu çalışmada sanat yapıtı ve dil arasındaki bağlantı, sanat yapıtının gösterilen (anlam) boyutu ve sanat yapıtının biçimini oluşturan gösteren düzleminde, dilsel gösterenlerin (yazı) kullanılması açısından incelenecektir.

Anahtar Kelimeler: Sanat yapıtı, dil, yazı