Sanatsal anlamda ‘’kilin’’ malzeme olarak yaratıcı ifade dili değişmemiştir. 20.yüzyılın ikinci yarısında çağdaş sanat malzemesi olarak ve tümüyle işlevinden soyutlanarak kullanılan kilin plastiklik özelliği sanatçının ifade diline dönüşmüştür. Neolitik Çağ'dan beri Anadolu’da binlerce yıllık tarihsel kimliği ve üretim sürecine tanık olduğumuz “Pişmiş toprak- terra cotta’’ serüveni yüzyıllar sonra bu topraklarda yani Frig vadisinde yeniden bir sanat sempozyumu ile şekillendi ve mirasını devam ettiriyor. Bu kez “ tarih-şehir-kültür-bellek bağlamında yeniden üreten,öğreten ve geleceğe taşıyan ‘’ Seramik – Heykel Kenti’’kimliği ile. ‘’Eskişehir Uluslararası Pişmiş Toprak Sempozumu ( Eskisehir İnternational Terra Cotta Symposium) adını alarak Üniversite – Sanayi ve yerel yönetim işbirliği ile hayata geçirilen proje ‘’kent kimliği – yerelden evrensele “söylemi ile yola çıkmış, kentlerin ancak ürettiği değerlerle kimlik kazanacağını tanıklık etmiştir. Sanatçılar tarafından varolan kültürel ve sanatsal birikimin farklı kültür ortamında yeniden biçimlenerek malzemeye aktarılması ve ‘’bu çalışmaların bir parçası olmak ‘’ sanat eğitimi alan öğrencilere “açık atölye” imkanı sunarak önemli deneyimler kazandırmaktadır. Kentsel hafızayı oluşturan tüm fiziksel ve duygusal değerler,insanın çocukluğundan itibaren yaşadığı çevresi ile doğrudan ilgilidir. Dokunduğu,gördüğü,duyumsadığı ve kavradığı tüm imgeler sokaklar, binalar, çeşmeler, parklar, heykeller kent kimliği ile doğrudan ilişki kurar.

Anahtar Kelimeler; Pişmiş Toprak, Seramik-Heykel, Workshop, Kültür