Türkiye’de 1950’lerde hâkim olan Soyut Sanat anlayışı birtakım toplumsal, siyasal ve kültürel nedenlerden dolayı biçim değiştirmiş ve zaman zaman Türk-İslam sentezine dayanan soyut resimler yapılmaya başlanmıştır. Böyle bir sanatsal ortamda 1960’larda Hüseyin Yüce’nin resimlerinin keşfedilmesiyle gündeme gelen Naif Sanat, sanat akımların birbirinin reddine dayanan oluşum geleneklerinin aksine farklı bir anlayış üzerine temellendirilmiştir. Bu araştırmada, Türk naif sanatçılarından Hüseyin Yüce, Fahir Aksoy ve Fatma Eye’nin yaşam öykülerine değinilerek onların sanatsal eğilimleri, anlayışları ve eserlerinin nitelikleri üzerine bir değerlendirme yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler:Naif Sanat, İnsite Sanat, Hüseyin Yüce, Fahir Aksoy, Fatma Eye.